TEORIA WZGLĘDNOŚCI
TEORIA WZGLĘDNOŚCI

ROZDZIAŁY

PRZESTRZEŃ
CZAS
CZASOPRZESTRZEŃ
ŚWIATŁO
SKŁADANIE PRĘDKOŚCI
ODCZYT ODLEGŁOŚCI

CZAS - BRUNOPIS

( Jest to tekst który umieszczony będzie również w teorii niedopunktu. Na razie jest to pisane na "brudno".  Klikając na tekst w nawiasie przeniesie cię do TEORII NIEDOPUNKTU )


DLACZEGO OKREŚLIŁEM TO ODLEGŁOŚCIĄ KĄTOWĄ

Bo to ma być punktem odniesienia, do tego robić będziemy porównania, tak jak obecnie to czynimy z tym co nazywamy czasem, np. sekundą.

Mówimy że obiekt porusza się z prędkością np. 100km/sek.

Mając jednak świadomość względności upływu czasu, względności jego odczytu ( teoria Einsteina ) takie określenie nie jest precyzyjne. Aby tak się stało, aby było ono dokładne powinniśmy dodać, że prędkość obiektu = 100km/sek. a liczona jest ona z jego pozycji liczenia upływu czasu.

Uwzględniając względność jego upływu należy zauważyć, że obiekty, w tym żywe organizmy mają zaprogramowany maksymalny czas istnienia, nazwijmy go czasem życia.

Załóżmy czysto teoretycznie, że człowiek żyje maksymalnie 100 lat. Gdy jednak uwzględnimy względność jego upływu, to należy stwierdzić że żyje maks 100 lat, licząc jego upływ z punktu odniesienia tego człowieka który go przeżywa.

Człowiek przeżył x lat, a gdy tuż przed śmiercią spojrzał na zegarek który zawsze nosił przy sobie i który został uruchomiony w chwili jego narodzin to ten wskazał 100 lat.

Dla obserwatora natomiast może być to inny i to dowolny odcinek czasu, a zależne jest to od prędkości obiektu z którego dokonujemy pomiarów.

Skoro wiemy, że obiekt istnieje np. przez te swoje 100 lat, a patrząc na to z innej pozycji może być to 10 000 lat, to oznacza że ma on jakby jakąś własną nakręcaną „sprężynę” i jej całkowite rozkręcanie jest tym co nazywamy czasem życia.

Załóżmy że obiekt poruszał się z prędkością = 9/10 prędkości światła i obiekt przeżył czas równy jednej sekundzie i tak ten przeżyty czas również sam w sobie odczytał.

Załóżmy że rozpędził się on jeszcze bardziej, powiedzmy do 9.999/10 prędkości światła i ustabilizował na tym poziomie swoją prędkość i od tej chwili również przeżył jedną sekundę i odczytał ten upływ czasu właśnie jako jedna sekunda.

Czyli dla niego te dwie sekundy, jedna ta która upłynęła gdy miał on prędkość = 9/10 prędkości światła i ta która jemu upłynęła jako jedna sekunda gdy miał prędkość = 9.999/10 prędkości światła są sobie równe.

To oznacza, że odczyt upływu czasu z pozycji obiektu na którym on upływa zawsze jest stały i nie ma znaczenia dla odczytu jego upływu prędkość z jaką się uw obiekt porusza.

Jest to zdroworozsądkowe, logiczne, jednak gdy ma się świadomość istnienia teorii względności Einsteina która udowadnia względność jego upływu i różny odczyt czasu, to może laikowi który nie wczytał się w treść powyższych zdań wydać się że coś tam jest nie tak, że autor tych stwierdzeń popełnił gdzieś błąd.

Jeżeli tak to odebrałeś to czytelniku informuję że pogubiłeś jeden z elementów układanki.

Powyższe dotyczy pomiaru upływu czasu z pozycji obiektu na którym on upływa, a jego zmienność zależną od prędkości obiektu możemy dopiero zobaczyć z odczytu czasu na obiektach poruszających, gdy owego pomiaru będziemy dokonywać z pozycji obiektu nie poruszającego się.

Pomiar upływu czasu na obiekcie poruszającym się mierzony z jego pozycji, w porównaniu z pomiarem upływu czasu, na tym poruszającym się obiekcie, ale wykonanym z pozycji obiektu nie poruszającego się będzie innym, wyniki będą różne. Dopiero przy takim porównaniu zobaczymy różnice i zrozumiemy że upływ czasu jest pojęciem względnym.

 

Wniosek jest taki, że musimy zrobić stały, niezmienny punkt odniesienia i z jego pozycji będziemy robili porównania. Z jego pozycji będziemy patrzyli i liczyli czas rozkręcania się sprężyn na różnych obiektach. Dopiero teraz zauważymy różnicę w czasach rozkręcania się sprężyn nakręconych do wykonania takiej samej ściśle określonej ilości obrotów.

 

Przypuśćmy że zegar ma nakręconą sprężynę na powiedzmy 1 000 000 obrotów i nie istotne jest to w jakim „czasie” się ona rozkręci, ważne aby się rozkręciła.

Robiąc porównania do naszej sekundy, do naszego upływu czasu jej czas rozkręcenia może wynosić 1 rok, a równie dobrze może być to 1000 lat i zależne jest to od tego jak ustawiony jest balans takiego zegara, balans powodujący różną szybkość jej rozkręcania. Oczywiście patrząc na to z naszego odniesienia.

Regulacją takiego „balansujest właśnie jego prędkość w kosmosie. Czym jest ona większą to balans przestawia się na wolniejsze rozkręcanie sprężyny. Oczywiście patrząc na to jak napisałem i powtarzam, z naszego odniesienia. Natomiast z jego odniesienia, z odniesienia wnętrza takiego zegara on odczyta swój upływ inaczej niż my. W takim zegarze jego poszczególne kółka również będą się rozkręcały inaczej, jednak między sobą będą miały pełną synchronizację.

Załóżmy że aby nakręcić sprężynę musimy wykonać 240 obrotów dźwigni która ją nakręca. Załóżmy również, iż 1 obrót dużej wskazówki to 1/10 obrotu dźwigni nakręcającej. Zatem w czasie gdy duża wskazówka wykona 1 obrót to dźwignia nakręcająca rozkręci się tylko o 1/10 obrotu. Podobnie jest ze wszystkimi zębatkami tego zegara, one będą się rozkręcały zawsze o określoną wielkość względem siebie i to właśnie nazywam synchronizacją wewnętrzną

 

GDY TERAZ ZROBIMY ODNIESIENIE POWYŻSZEGO DO ŻYCIA, DO UPŁYWU I ODCZYTU JEGO UPŁYWU PRZEZ ŻYWY ORGANIZM  CDN.

A MOŻE BYĆ TO JEDNAK

BO CZYM JEST CZAS, CZYM JEST OWA SEKUNDA.


Sekunda – jednostka miary kąta płaskiego równa 1/60 minuty, czyli 1/3600 stopnia, oznaczana 1″. Nie należy do układu SI.

Dzieli się na 60 tercji, czyli 3600 kwart.

1″ = (π/648000) rad = 60‴ = (1/60)′ = (1/3600)° = 0,004938 tysiącznej.

W typografii cyfrowej sekunda kątowa oznaczana jest znakiem bis (łac.) o numerze unikodowym U+2033 DOUBLE PRIME.

 

 

 

 

 

Sekunda (łac. secunda – następna, najbliższa) – jednostka czasu, jednostka podstawowa większości układów jednostek miar np. SI, MKS, CGS – obecnie oznaczana s[1], niegdyś sek[2].

Jest to czas równy 9 192 631 770 okresom promieniowania odpowiadającego przejściu między dwoma poziomami F = 3 i F = 4 struktury nadsubtelnej stanu podstawowego[2] S1/2 atomu cezu 133Cs (powyższa definicja odnosi się do atomu cezu w spoczynku w temperaturze 0 K)[3] . Definicja ta, obowiązująca od 1967 r., została ustalona przez XIII Generalną Konferencję Miar. Poprzednio sekundę definiowano jako 1/31 556 925,9747 część roku zwrotnikowego 1900 (XI Generalna Konferencja Miar z 1960 r.) lub 1/86400 część doby (do 1960 r.).

Termin sekunda pochodzi od łacińskiego wyrażenia pars minuta secunda (druga mała część).

Określenie sekunda jest stosowane także jako miara kąta i interwał muzyczny. W zapisie czasem oznaczana jest znakiem bis (U+2033).

 

 

Copyright (c)2017 TEORIA WZGLĘDNOŚCI | Design by Sunlight webdesign